Minke Wiersma van De Terp

Zo’n zeven jaar geleden nam Minke Wiersma (36), voor de liefde overgewaaid uit Friesland, boerencamping De Terp over van haar schoonouders, de familie Terpstra. Haar man Onno bestiert het aangrenzende bollenbedrijf aan de Van der Sterrweg nabij ’t Horntje. Een drukte van jewelste bij het gezin, waar het hoogseizoen dit voorjaar alweer is begonnen.

Toen Minke 18 jaar was, kwam ze voor het eerst bollenpellen bij het bollenbedrijf van haar schoonfamilie. Ze ontmoette zoon Onno en zodoende bleef de van oorsprong Friese plakken op het eiland. Als verzorgende IG ging Minke aan de slag bij het verpleeghuis, inmiddels werkt ze op 0-urenbasis bij het Huis van Tante Jans. “Dat is beter te combineren met thuis”, vertelt Minke. “We hebben hier het bollenbedrijf, de camping en natuurlijk ons gezin, met twee kinderen van 7 en 10 jaar. Dat is vooral in de zomervakantie, als de kinderen vrij zijn en het druk is op de camping en in de bollen, flink aanpoten.”

Met hakken door het gras

Boerencamping De Terp werd gestart door haar schoonouders, toen nog met slechts vijf plaatsen. “Inmiddels hebben we vijftien plaatsen, voor diverse kampeermiddelen. Toen wij in 2016 de camping van mijn schoonouders overnamen, hadden we ook een aantal ingerichte tenten met een transparant dak. Prachtig, maar heel veel werk. Dan had je het doorzichtige dak net schoon, dan kwam er een zwerm meeuwen over en was het uitzicht weer verdwenen. Sinds die vaste tenten weg zijn, trekken we ook ander publiek: we zien geen mensen meer met hakken over het grasveld lopen.”

Meer verandering

Een andere verandering die Minke de laatste jaren opmerkt, is de duur van het verblijf van gasten. “Sinds de toeristenbelasting ook na zeven nachten blijft oplopen, is een lang verblijf niet meer aantrekkelijk. Mensen blijven meestal maximaal tien nachten, dan gaan ze weer op doorreis.” Bovendien verwelkomt De Terp sinds corona meer camperbezitters. “Die blijven vaak maar enkele dagen. Regelmatig komen ze op de bonnefooi en dan moeten we helaas vaak ‘nee’ verkopen: sinds mei zitten we vol. Met de andere kampeerboeren hebben we een appgroep, zodat we campers en andere kampeerders naar elkaar kunnen doorverwijzen. Al met al is het een goed teken: het gaat voor de wind, we hoeven er niet aan te trekken om gasten naar ons toe te halen.”

Geen kampeerder

Op de camping houdt Minke zich vooral bezig met reserveringen, de moestuin, het onderhouden van de website en contact met gasten. “Ik ben een wandelende receptie, zeg ik altijd”, vertelt Minke. “Gasten bellen als ze aankomen en mogen zelf op hun plekje gaan staan. Voor vragen ben ik altijd bereikbaar – telefonisch, of zichtbaar op het kampeerterrein. Als we in de schuur bollen verwerken, geef ik rondleidingen en in het voorjaar heb ik een route uitgezet over het land, zodat de gasten langs de bloeiende velden kunnen lopen. Vertellen over ons bedrijf vind ik ontzettend leuk. En wanneer het kan, ga ik met de kinderen een rondje op de trekker.” Vooral de schoonmaak neemt veel van Minke’s tijd in beslag: “Tussen de middag doe ik een grote sanitairschoonmaak; ’s avonds ook nog een ronde.” Het fanatieke schoonmaakwerk werpt z’n vruchten af: “We krijgen regelmatig complimenten over het sanitair: het is netjes, afgesloten, privé en schoon.” Grappig genoeg is Minke zelf geen kampeerder: “Dus wat de ideale camping maakt, dat weet ik eigenlijk niet. Ik vraag gasten daarom regelmatig wat ze missen, en of ze tips hebben van wat ze op andere campings hebben gezien.”

Toeristisch toekomstplan

Als eigenaresse van een toeristische accommodatie en bestuurslid van de sectie KLV sinds januari van dit jaar, heeft Minke een goed onderbouwde kijk op waar het eiland tegenaan loopt. “Het sectiebestuur vertegenwoordigt boerencampings, b en b’s en andere kleine logiesverstrekkers. Een klein aantal eigenaren van b en b’s loopt nu tegen de regels in het nieuwe toeristisch toekomstplan aan: het sluiten van een derde kamer. Dit zou de drukte op het eiland in moeten perken en het hier leefbaarder moeten maken. Maar het aantal logiesverstrekkers met een derde kamer is zó laag, dat gaat weinig uithalen, en zorgt voor die paar individuen wel voor inkomstenderving. Er zou juist ingezet moeten worden op het verlagen van het aantal auto’s dat naar Texel komt: dát zorgt namelijk voor een gevoel van drukte. Als we het OV beter op orde hebben, kan dat een groot verschil maken.”