Anton en Chéra van 't Vogelhuis: "ondernemen op gevoel"

Gepubliceerd op: 27 november 2025

De historie van Het Vogelhuis gaat al terug naar 1934. Anton zijn opa en oma bouwden er in het tijdperk ver voor de toeristische hoogtijdagen een pension. Sinds 1992 is Oranjerie ’t Vogelhuis een restaurant waar alweer de derde generatie Van der Vis, Anton en Chéra, nog altijd vol overgave ondernemen. Hoog tijd om een bezoek te brengen aan de eigenaren van het restaurant dat gevestigd is aan de entree van De Koog. We spreken Anton en Chéra aan de eettafel van hun woning aan de Ruigendijk. Het restaurant is drie maanden dicht. En dat in de kerstvakantie. Vertel.

Jullie zijn dus dicht. Hoe is dat zo ontstaan?

Anton: “Vroeger waren we delen van de winter gesloten en in de kerstperiode weer geopend, tuurlijk gaat het af en toe door onze gedachten om het hele jaar rond te draaien, maar we hebben een groot restaurant, 90 tafels. Als het iets rustiger is op Texel, wat het in de maanden november, december en januari toch is, is ons restaurant te groot. In de weekenden en in de vakanties lukt het dan nog wel, maar doordeweeks is het dan niet werkbaar. Daarnaast is het ook goed voor de balans om na negen maanden knallen ook even gast terug te nemen. Dat is een bewuste keuze. Er is een tijd geweest dat ik altijd als eerste open wilde zijn. Dan ging ik bij wijze van spreken om half tien open. Maar als de buurman dan iets eerder openging, probeerde ik de dag erop nog eerder open te gaan. Je wilde als eerste open zijn, want een zaak waar mensen zitten, gaan ook weer andere mensen zitten.”

Is die drang verdwenen?

Chéra: "Anton wil nog altijd alles helemaal op orde hebben. Hoewel we drie maanden dicht zijn, is hij iedere dag in het restaurant. Hij was er vanmorgen nog. Maar we varen wel ons eigen koers en hij laat zich ook niet meer gek maken door anderen.”

Lachend vervolgt ze: “Of tenminste, dat probeert hij. Hij is zo gedreven en geeft alles voor het bedrijf. Dat vergt fysiek en mentaal veel. Daarom moet ik hem er echt wel op wijzen om af en toe iets gas terug te nemen. Niet dat ik er niet vol voor ga, maar ik kan makkelijker iets meer afstand nemen denk ik. Anton moet echt op de zaak zijn.”

Waar komt die drive vandaan?

Anton: “Dat is ook een stukje verantwoordelijkheid voor Het Vogelhuis. Het is een echt familiebedrijf. Daar moet je goed voor zorgen en dat doen we met liefde. En in die drie maanden moet er veel gebeuren. Het is zo groot dat we altijd wel iets te doen hebben. Zo wordt de kelder ieder seizoen weer onbedoeld een rommeltje. Die is inmiddels weer helemaal opgeruimd. Chéra is bezig met nieuwe meubels en bijpassend behang. Elk jaar pakken we iets aan, zo blijft het leuk voor onze gasten en overzichtelijk voor onszelf. Wij houden ervan als alles netjes en onderhouden is."

Waar komt de naam Vogelhuis eigenlijk vandaan?

Wat voor restaurant is 't Vogelhuis?

Anton: “Wij veranderen niet te veel, wij blijven dezelfde koers al jaren met volle tevredenheid varen. Met kleine aanpassingen, kun je al een groot verschil maken, de gasten weten wat ze kunnen verwachten en als je aan die verwachting voldoet, liefst iets meer, dan is het goed.”

Toch is er in de loop der jaren het nodige veranderd...

Anton: "Ik vond het altijd leuk om in de winter aanpassingen te doen die ons in het seizoen weer verder hielpen. Nu is het nog finetunen, ook leuk, maar minder spannend. Volgend jaar gaan we nog wel iets bouwen, maar niet op deze plaats. Hier hebben we iedere meter benut. Stilzitten is niet goed. Ook al heb je het gevoel dat het goed gaat: blijf werken aan je aantrekkingskracht. De laatste grote verandering is gekomen in coronatijd. We zijn toen gestopt met de speeltuin en hebben het laatste stukje bouwgrond benut met 320 zitplaatsen. De max is hier wel bereikt.

Als alles is bereikt, waarom ga je dan door? Je had ook kunnen cashen...

Anton: "En dan? Werken in en met het Vogelhuis is geen werk, maar een levensinvulling. Geld is dan ook nooit de motivatie geweest. Natuurlijk denk je over dit soort dingen na. Maar we hebben het uitstekend naar onze zin met het Vogelhuis en zijn nog zeker niet toe aan pensioen. Wel is het tijd onze gedachten te laten gaan over een tijd na het Vogelhuis, het is nu eenmaal zo dat er geen natuurlijk opvolger zal zijn. Maar het daadwerkelijk doen, daar zijn we nog niet aan toe.

Als man en vrouw in het bedrijf, is dat lastig?

Chera: “In 2007 kwam ik officieel in het bedrijf. Deze plek, dit bedrijf, is altijd mijn lust en mijn leven geweest. Afgelopen periode heeft Anton wel echt de leiding gepakt op het bedrijf en ben ik iets meer op afstand. Dat werkt voor ons goed. We vullen elkaar ook goed aan. Anton is heel goed in afspraken met de leverancier, het aansturen van binnenuit en het zakelijke deel van het bedrijf. Ik ben er voornamelijk voor onze gasten, het personeel en veel van wat zich aan de voorkant afspeelt."

Anton, jij bent sinds 1997 eigenaar. Wat is er veranderd?

"Op alle gebieden veel. Ik zit tegenwoordig meer op kantoor. Vroeger stond ik ook in de bediening of keuken. Ook in De Koog is veel veranderd. Bijna elk pand heeft verschillende uitbaters gekend. Evenementen zijn niet meer zoals vroeger, neem nou Tropical. Daar werd flink uitgepakt. Qua plek is er niet veel veranderd en ik zou ook niet anders willen, ik heb vroeger vier jaar bij de marine gezeten. Als ik dan vrij was ging ik direct terug naar huis. Naar de Koog naar het Vogelhuis. Wij hebben hier ons eigen hoekje met Quinty’s, Oudeland en Isolabella. Toch een stukje los van de rest van de Dorpsstraat. We hebben het hier goed. Zoals al aangegeven: we varen onze eigen koers. Dus mensen kunnen bij ons gewoon terecht voor een biefstuk, een sparerib of een schnitzel. Je ziet momenteel ook veel ondernemers die ieder kwartaal een totaal andere kaart hebben, wij kiezen daar bewust niet voor.”

Is ondernemen meer boekhouden geworden?

Anton: “Voor ons niet. Natuurlijk zijn er meer regels bijgekomen en daar houden we ons aan. Maar ik heb altijd alles op gevoel gedaan. Ik heb geen businessplan gemaakt toen we besloten het terras bij het restaurant te trekken. Het voelde goed en het pakt ook goed uit. Ik heb daar geen kostenbatenanalyse van gemaakt.”

Waarom ben je TOP-lid?

Anton: Ik wist dat die vraag ging komen, dus ik heb het even opgeschreven. Niets in het leven bereik je alleen. Je moet met elkaar in contact blijven en via TOP is dat dé manier op Texel. We moeten er samen voor zorgen dat Texel niet alleen aantrekkelijk is, maar dat het aantrekkelijk blijft. Daar moeten we iedere keer weer ons uiterste best voor doen, daar hoort ook een goede VVV bij.

Foto: Foto Sanne.