Herkenbare uitdagingen bij Inspiratietrip in Zeeland

Nog los van de inhoud, zouden ondernemers vanwege de gezelligheid en het netwerken mee moeten willen op deze trip. Maar zeker iedere logiesverstrekker die niet mee is gegaan, kan spreken van een gemiste kans. Het eerste bezoek was er één aan Strandpark de Zeeuwse Kust, waar de Texelaars kennismaakten met de Zeeuwse niet-lullen-maar-poetsenmentaliteit van eigenaar Marc Ruijtenberg. Hij heeft een prachtig park gerealiseerd, maar begon ooit met een kleine camping. Hij draaide er niet omheen: goedkoop was een verblijf bij hem niet en hoe hij het had gerealiseerd was ook niet moeilijk: als er land te koop kwam, kocht hij het. En soms kleurden ze iets buiten de lijntjes om dingen voor elkaar te krijgen. Zo plaatste hij chalets die niet aan de regels voldeden en was hij er zes jaar mee bezig om te zorgen dat ze mochten blijven staan. Deze aanpak lukte niet altijd, want van een paviljoen moest hij een gedeelte weer afbreken. Tegenover deze aanpak staat de zorg voor zijn personeel. Voldoende betalen, niet alleen maar een vette hap bij de lunch en niet ieder weekend werken. Hij zette een netwerk op met collega-ondernemers om deze lijn in de hele regio neer te zetten. 

Ruurt van der Wel van Eilandmarketing Schouwen-Duiveland gaf een presentatie over de verbinding tussen ondernemers, inwoners en bezoekers. Wanneer organiseer je evenementen en wat voor soort? De start van een grote wielerronde zagen hij en zijn team bijvoorbeeld niet als een goede stap. Dat ook daar de meningen over verschillen, bleek op dag twee bij een bezoek aan Zierikzee. Tijdens een rondleiding door de prachtige stad, gaf kernmanager Steven Schravesande aan dat hij een dergelijk evenement zeker wel had zien zitten. Net als op Texel is het belang van de een niet altijd gelijk aan dat van een ander. Later op de dag werd Camping Ons Buiten bezocht, een camping die van 'lawaaicamping' met treintje en animatieteam overging naar een natuurcamping waar het individu centraal staat. Een keuze waar markt voor is en die wel dicht bij de eigenaar en zijn man staat. 

Gedeelde geschiedenis

Een andere overeenkomst tussen Texel en Zeeland is een tragische. Beide gebieden werden hard getroffen tijdens de watersnoodramp in 1953. Vrijwilliger Gert Kooman dook de laatste jaren in de 'vergeten' ramp op Texel en gaf in het Nationaal Watersnoodmuseum een indrukwekkende presentatie, vooral toegespitst op de Texelse ramp. Hij komt meerdere keren per jaar naar het eiland om meer kennis te vergaren. Na zijn lezing kreeg de groep nog de ruimte om het museum te bekijken. 

De visserij is nog iets wat Texelaar en Zeeuw verbindt en tijdens de rondleiding door Zierikzee nam Marieke Braber de aanwezigen mee naar een mosselkotter en gaf ze een inkijkje in de geschiedenis, de huidige staat en de toekomst van de mosselvisserij. Marieke is ook voorzitter van RECRON Schouwen-Duiveland en is betrokken bij de totstandkoming van één organisatie voor alle logiesaccommodaties van Schouwen-Duivenland. Hiervoor werd eerder inspiratie opgedaan op Texel.

Het overvolle programma wist ook het nuttige met het aangename te combineren. Zo werden de deelnemers bijgespijkerd over de oesterkwekerij bij visrestaurant BRU17 in Bruinisse, waarbij er ook oesters werden geproefd. Aansluitend volgde tijdens een lunch een presentatie van het van het Kenniscentrum Kusttoerisme. Het slotstuk was een bezoek aan 'Zeeuwsche Zoute', inclusief zoutproeverij. Het jonge bedrijf wint zout uit het water van de Oosterschelde. Al met al een zeer nuttige en gezellige trip. Waar de reis volgend jaar heen gaat? Suggesties zijn welkom, dat kan door een mail te sturen naar de organisatie.

Foto's: VVV Texel.