
Interview met René Jager
René Jager weet hoe de hazen lopen
René Jager, al vijftien jaar is hij eigenaar van strandpaviljoen Paal 9 nabij Den Hoorn. Wat maakt het een succes? Wat zijn de uitdagingen en waar houdt hij zich nog meer mee bezig? We zochten hem op in zijn paviljoen.
Tekst en foto: Job Schepers/ Texelse Courant
Het is een drukte van jewelste op en rond het paviljoen. Op het strand wordt druk gewerkt om de kiosk weer op zijn plaats te kunnen zetten en ook de zandsuppletie neemt een prominente plek in in het aanbeeld.
"Hier is altijd wat te doen. Het is vervelend dat de suppletie zoveel vertraging heeft opgelopen, het zou voor de zomer klaar zijn. Maar je hebt met zoveel partijen te maken. Er werd onderzoek naar explosieven op de zeebodem geëist. Toen begonnen ze weer van vooraf aan
Ondanks deze kleine tegenslag geniet Jager met volle teugen van het losbrekende seizoen.
"Andere mensen gaan naar hun werk. Ik ga naar het strand. Ik zie dit dan ook niet als werk. Doordat ik eigen baas ben, moet ik niets. Ik heb natuurlijk veel verantwoordelijkheden, maar we bepalen onze eigen koers."
Je hebt jarenlange ervaring. Hoe kijk jij naar je branche en je doelgroep?
"Tijden veranderen. Vroeger gingen families bepakt en bezakt op pad en lagen een hele dag op het strand. Dat is tegenwoordig veel minder, zeker als mensen maar kort op vakantie gaan. Er is zoveel te doen en ze moeten het allemaal gedaan hebben. Ze liggen anderhalf uur op het strand, gaan even naar het paviljoen en daarna weer snel verder naar Ecomare of de vuurtoren. Ook de technologie heeft voor verandering gezorgd. Door Buienradar weten we precies wanneer het gaat regenen. Tien jaar terug was er ineens een bui en werden de mensen verrast. Dan stroomde het paviljoen razendsnel vol. De reizen worden nauwkeurig gepland middels de TomTom. Er is geen toevalligheid meer. Mensen weten het liefst van tevoren wat ze eten en aan welk tafeltje ze zitten. Wij doen niet aan reserveringen. Er zijn gasten die dat lastig vinden. Verder is het seizoen natuurlijk langer geworden en zijn we het hele jaar open. Ook in de winter is het in de weekenden gewoon druk."
Vooruitgang is niet altijd beter dus?
“Je moet het ook niet overdrijven. De technologie heeft ook heel veel dingen makkelijker gemaakt. De roosters, absentie, snelle communicatie. Met internet en What’s-App-groepen gaat het allemaal veel sneller. Als er nu iemand uitvalt, heb ik in de app-groep zo iedereen bereikt. Vroeger had je een hele telefoonboom bij wijze van spreken. Ook de roosters zijn zo gemaakt en voor alle medewerkers in te zien. Soms moeten toeristen niet vergeten dat ze hier voor hun rust zijn en niet gehaast blijven. Als ze langer dan een paar dagen blijven, zie je die rust uiteindelijk wel komen. De haast gaat er af.
Hoeveel mensen heb je in dienst om alles in goede banen te kunnen leiden?
"We hebben 45 man in dienst. Als je een klein team hebt en er valt iemand uit, heb je meteen stress. Wij hebben dat niet. Aan de andere kant is het team niet zo groot, dat je als eigenaar de namen niet meer kent. Ik vind dat belangrijk. Hoe gaat het met iemand zijn examens? Wat voor gezinssituatie heeft je personeel? Wat voor opleiding doet hij of zij? Het is belangrijk dat je interesse toont in je personeel. Ik ken ze allemaal bij naam."
Het loopt dus allemaal goed bij Paal 9, zijn er ook zorgen?
"Het is altijd spannend. Je hebt bij Ceres gezien hoe snel gebieden afgesloten kunnen worden. Als bepaalde instanties bedenken dat dit natuurgebied moet worden, zit ik met een probleem. Je ziet het bij Paal 15 waar de eigenaar al onder druk stond door een beslissing van het Hoogheemraadschap en Staatsbosbeheer. Je hebt in dit gebied met heel veel partijen te maken. Rijkswaterstaat, Staatsbosbeheer, de gemeente, de provincie, het hoogheemraadschap. Ik doe dit werk al vijftien jaar. Bovendien heb ik in de nodige besturen gezeten. Sinds kort ben ik toegetreden in het bestuur van de sectie Groepsaccommodaties van TOP. Die vacature ontstond nadat Dirk Leegwater gestopt was. Ik vind het belangrijk om bestuurlijk actief te zijn. Het hoort ook een beetje bij je werk. Je moet niet altijd nee zeggen. Als je wilt bijdragen aan veranderingen, moet je ook de handen uit de mouwen steken en niet alleen roepen vanaf de zijlijn.”
Voorlopig staat paviljoen Paal 9 veilig en hoog en droog op het vertrouwde plekje in de duinen…
"Het gaat goed. Je bent eigenlijk een service voor mensen die naar het strand gaan of gaan rondfietsen. Je bent hierdoor ook geen concurrent van andere paviljoens, maar collega’s. Mensen maken niet een specifieke keuze voor een paviljoen, maar komen er langs. Je moet het met zijn allen doen. Dat is in alles zo. Je komt elkaar hier altijd tegen en dus moet je samenwerken. Niet elkaar tegenwerken. Ik vind het prachtig om te zien hoe partijen als TESO, de VVV en TOP het doen. Die leveren prachtig werk. Het zijn hele sterke organisaties.
Texel is inderdaad hot, maar wordt het niet te druk?
Ja, wat is te druk? Ik ken hier zat plaatsen waar je heerlijk rustig kunt wandelen. Neem een curaçao. Dat is natuurlijk groter, maar daar wonen 100.000 mensen. Hier nog geen 14.000. Ik bedoel maar. Uiteraard is het wel zo dat het toerisme toeneemt en de bevolking vergrijst. Hierdoor neemt de werkdruk toe en heeft men minder tijd voor elkaar.
Hoe bedoel je dat?
Werkweken van zestig tot zeventig uur zijn bij sommige bedrijven geen uitzondering meer in het hoogseizoen. Weekenden vrij zijn een uitzondering. Als jij dan een jong gezin hebt, zie daar dan maar tijd voor vrij te maken. Dat kind mag buiten de vakanties niet doordeweeks vrij. Dan zijn de horecamensen misschien een keer vrij, maar als de kinderen dan vrij zijn in het weekend, moet één van de ouders werken. Er blijft steeds minder quality-time over. Daar moeten we ook kritisch naar kijken. Is er geen andere manier van vakanties invullen? Het zou flexibeler moeten. Mensen belanden in een spagaat van werk en school. Ze hebben in grote gebieden van het land niet te maken met deze vorm van toerisme. Daar helpt een andere aanpak. Wij zouden een onderwijsstructuur moeten nastreven die beter aansluit op het toerisme. Die discussie moeten we met z’n allen op gang brengen, ook voor de toekomst van het eiland.
Naast paal 9, inclusief de kiosk en de strandhuisjes, zijn Jager en zijn vrouw Nikoline groepsaccommodatie Jonkersbergen aan de Hemmerweg nabij Den Hoorn. Hoe bevalt dat?
Uitstekend. Maar dat runt Nikoline eigenlijk helemaal en dat doet ze geweldig. Vroeger zeiden we al: ‘als we later groot zijn, kopen we een leuk boerderijtje.' We kunnen wel stellen dat dat gelukt is.
Paal 9 is van juni tot september iedere dag geopend vanaf 9:00 uur.
“De sluitingstijd is een beetje afhankelijk van het weer. Maar met mooi weer zijn we tot laat open."